תורה זו תורה שבכתב והמצוה זו פירושה. עיין ברכות דף ה' ע"א דהמצוה זו משנה ולהורותם זו גמרא ע"ש, ועיין מגילה דף י"ט ע"ב, אך זה תליא בהך פלוגתא דכריתות דף י"ג ע"ב גבי שכור אם גמרא מקרי הוראה. ועיין במה דפליגי אביי ורבא בהך דהוריות דף ב' ע"ב אם להוראה דוקא גמיר וסביר או גמיר לחודא [השמטה עיין בסנהדרין דף פ"ו ע"ב בתלמיד לא הוי זקן ממרא ע"ש בדברי רבנו בהל' ממרים דצריך סמיך ומשום דהתם להורות לאחרים עיין קדושין דף מ"ט ע"ב ע"מ שאני תלמיד והנה בהוריות ד"ז מבואר דאם מופלא א"צ לשמוע לב"ד הגדול ועיין בתוספות סנהדרין דף ט"ז ע"ב והטעם יש לומר כיון דהוא אינו מחשבון אז לא כייף ומכל מקום לעצמו הוי הוראה ועיין בכורות דף ל' ע"ב גבי ת"ח אם צריך קבלת חברות וזה רצה לומר הך דסנהדרין דף ס"ו ע"ב גבי נשיא דאינו מצוו' על הוראות רצה לומר ראש סנהדרין וכ"ש רבנו בהי' סנהדרין ולכך יכול למנות אף אינו ראוי כמו גר ועיין בב"ב דף ד' ע"א ועיין בהוריות דף ז' ע"ב כיון דאינו מחשבון ובזה פליגי במכילתא פרשת משפטים אם נשיא יש עליו שם דעיין ועיין בירושלמי פ"א דהוראת דס"ל דהך דר"מ ורבנן שם דף ג' ע"א הורי ועשו ר"ל ב"ב עשו בהוראתם אם הוי כמו יחיד שעשה בהוריות בד' וע"ש בתוס' רפ"א דמספקא להו ובתוספתא פ"א דאמר דזה בטל והנפש אשר תעשה ועיין במסכת ב"מ דף ל"ג ע"ב ששגגת תלמוד וכו' ע"ש ע”כ השמטה]. ועיין בדברי רבינו בהלכות שגגות פרק י"ג דנראה דסבירא ליה כאביי ע"ש בפירוש המשניות. וזה רצה לומר הך דסנהדרין דף ל"ג ע"ב. בעי מיניה רחב"א וכו' טעה בנואף דהנה עיין בהך דהוריות דף ד' ע"ש בפירוש המשנה מבואר דאף בדרשה מבוארת לא הוה הוראה אך ברמב"ם בהלכות שגגות פ"ט מ"ד לא אמר כן רק דבר שהוא מפורש. ועיין מה שכתב בהל' ביאת מקדש פ"א גבי הוראת שכור ע"ש. ובאמת זה תליא בפלוגתא הידוע אם הדרשה עיקר או הלכה עיקר עיין ברמב"ם בספר המצות ובפירוש המשניות בכלים פי"ז ובמקואות, ובאמת זה תליא בהך דר"י ור' אלעזר בגיטין דף ס' ע"ב אם רובא בכתב או בע"פ ועיין בקדושין דף ל"ז ע"א חוקים אלו כו' ושם דף מ' ע"ב ומ"ט ע"א מאי תורה וכו'. ועיין בירוש' פ"א דפאה ע"ש וביומא דף פ' ובמ"ש רבינו ז"ל בפ"א מהל' ממרים. והנה כאן בהל' סנהדרין פ"ו כתב דהעראה הוה הוראה, והרי בהוריות מבואר להיפך אך דהנה עיין רש"י כריתות דף ג' ע"א דלכך גבי רביעה צריך קרא על הנשכב דאינו נהנה, ועיין תוס' יבמות דף נ"ד ע"ב. ועיין ב"ק דף ל"ב ע"א גבי ונכרתו הנפשות ועיין בירוש' כאן בסנהדרין פ"ז ובשבת פ"ז דפליגי ר"י ור' אלעזר מהיכן ילפינן אזהרה לאשה ע"ש ובהלכה ט'. ועיין לקמן ברש"י דף ס"ו ע"ב גבי ד"ה למעוטי ע"ש. ועיין בתוספות ישנים נדרים בסוף דבהעראה ליכא הנאה דלא כתוס' יבמות דף ס"ה ע"ב וזהו דאמר לו אם טעה בדין של נואף ונואפת דר"ל דהנואפת לא תתחייב בדבר שאין לה הנאה דזה הוא דבר שאין הצדוקים מודים בו דדרשה דלא תקרבו אינו מחוור כדאמר בירוש' ולכך אמר טעה בנואף ולא בנואפת כו' ועיין במה דפליגי בהך דברכות דף י"א ע"ב גבי ברכות התורה ע"ש ועיין בנדרים דף ל"ז ע"א ובתו"כ פ' שמיני: A Torá é a Torá escrita, e o mandamento é o seu significado. Consulte Berakhot 5a, onde o mandamento se refere à Mishná, e as instruções são a Gemará, conforme mencionado lá. E consulte Megilá 19b. No entanto, isso depende de uma disputa no tratado Keretot 13b sobre o estado de embriaguez, se a Gemará é chamada de instrução. E consulte a disputa entre Abayé e Rava no tratado Horayot 2b sobre se a instrução se aplica apenas a quem aprende e compreende, ou se também se aplica ao entendimento sozinho. [Consulte a omissão em Sanhedrin 86b, onde se menciona que um discípulo não é considerado um "sênior rebelde", conforme o comentário de Rabenu sobre as leis dos "rebeldes", que exige uma aprovação e que no caso de "ensinar outros", consulte Kiddushin 49b, onde um discípulo é tratado de maneira diferente]. E observe em Horayot 7b, onde se discute se um aprendiz precisa de uma aceitação formal de um amigo. E observe a discussão em Baba Batra 4a e em Horayot 7b, onde se discute que, se ele não for considerado um "importante", ainda assim sua instrução é válida para si mesmo. E veja também a questão em Bekhorot 30b sobre se o Talmid Chacham (sábio) precisa de aceitação formal de um amigo. Isto é, se ele pode ser considerado instrutor ou não, conforme mencionado no Sanhedrin 66b. E também em Horayot 3a, onde se menciona se ele pode ser considerado como uma instrução para outros ou não. E observe a diferença de opinião entre Rabi Meir e os Rabbanan no tratado Mechilta 3a sobre as instruções dadas para a casa. E consulte também Tosefta 1, que afirma que este é nulo, e também a frase "a alma que fizer", conforme mencionado na Mishná Baba Mezi'a 33b sobre o erro no estudo da Torá. E consulte o comentário de Rabenu na Hilchot Shgagot (Leis de Erros), capítulo 13, onde é mencionado que ele concorda com a visão de Abayé sobre este tema. No entanto, na Hilchot Shgagot 9:14, ele não afirma o mesmo, apenas quando está claramente expresso. E consulte o que é mencionado nas Hilchot Avodah Zarah sobre as instruções de uma pessoa embriagada. E de fato, isso depende de uma disputa conhecida sobre se a exegese (interpretação) é mais importante ou se a lei é mais importante, conforme discutido no Rambam no livro Sefer HaMitzvot e nos Perushim sobre as leis de utensílios, capítulo 17, e também sobre os banhos, conforme mencionado nos comentários do Rambam e de outros. E observe as divergências entre Rabí Yochanan e Rabi Elazar no tratado Gittin 60b sobre se a maioria deve ser escrita ou falada. E consulte Kiddushin 37a, onde são discutidas essas leis. E consulte o comentário do Yerushalmi 1, sobre o que diz o Rabí Meir e os Rabbanan sobre este assunto.